Rośliny cieniolubne

Gdy upał doskwiera szczególnie mocno, przyjemnie jest zaszyć się w cienistym zakątku ogrodu. Jak zaaranżować miejsce wokół drzew? Jakie rośliny cieniolubne wybrać, aby dobrze rosły i tworzyły ładną kompozycję?

Rośliny cieniolubne mają specyficzny urok, który szczególnie uwydatnia zmienna gra światła i cienia. To dlatego bardzo wdzięczne kompozycje powstają w półcieniu, czyli w miejscach, do których przez parę godzin dziennie dociera słońce, lub pod okapem liści, które tylko filtrują światło, nie zatrzymując go całkowicie. Dla takich zakątków wybór roślin jest największy. W lekkim cieniu kwiaty nawet są nawet trwalsze niż w słońcu. Wybierając rośliny dla wystawy północno-wschodniej i wschodniej warto pamiętać, że wiele roślin lepiej znosi słońce poranne niż popołudniowe, które silniej wysusza glebę.

Galeria zdjęć roślin cieniolubnych, fot. M. Ćwikła:

Rośliny półcienia

Rośliny, którym wystarcza mniejsza ilość światła, mają z natury mniejsze kwiaty, ale za to bardzo dekoracyjne, zazwyczaj duże liście (jak np. funkie), czasem o niezwykłej fakturze, jak rodgersja, języczka. Wyjątek stanowią hortensje czy różaneczniki charakteryzujące się ogromnymi, wręcz bajecznymi kwiatami. Natomiast większość gatunków rosnących w półcieniu i cieniu ma delikatne, czasami niepozorne kwiaty. Cieniste zakątki rozjaśnią optycznie rośliny o kwiatach białych, kremowych, żółtych i różowych. Ładnie prezentują się dzwonki szerokolistne, tawułki, orliki, zawilce, serduszki okazałe, a także parzydło, pluskwica. W cienistym ogrodzie świetnie radzą sobie paprocie oraz wiele traw leśnych, jak turzyca Morrowa, kosmatka olbrzymia, niektóre odmiany kostrzewy. Razem tworzą gęsty, zielony kobierzec.

W głębokim cieniu

Szczególnie cieniste stanowiska są pod drzewami i krzewami, a także przy wyższych żywopłotach, koło budynków i płotów, szczególnie od strony północnej i wschodniej.

Szczególnie trudne są do obsadzenia stanowiska, gdzie panują jednocześnie głęboki cień i susza, czyli pod gęstymi koronami drzew lub dachem budynku zatrzymującym deszcz. Niekorzystne warunki dla roślin stanowią również konkurujące korzenie dużych drzew i gruba okrywa liści lub igieł. W takich miejscach polecane są niektóre trawy, mech, jasnota, gajowiec czy żywokost wielkokwiatowy.

Rośliny okrywowe

Są mało wymagające, zakorzeniające się w warstwie powierzchniowej. Dobrze radzą sobie w sąsiedztwie dużych, starych drzew. Te rośliny charakteryzują się silnym wzrostem na początku wiosny, gdy drzewa nie są jeszcze pokryte liśćmi. Bardzo ładnie prezentuje się barwinek. Z roślin kwitnących na niebiesko warto także wziąć pod uwagę dąbrówkę rozłogową, ułudkę i miodunkę, z kwitnących na biało: runiankę i tiarellę oraz jasnotę plamistą, która kwitnie również na różowo.

Tekst i zdjęcia M. Ćwikła