Magnolie – ogrodowe arystokratki
Kiedyś magnolie można było podziwiać jedynie w ogrodach botanicznych, arboretach i zabytkowych parkach. Obecnie można je nabyć niemal w każdej szkółce i centrach ogrodniczych. Gdy zakwitają, możemy być pewni, że zima naprawdę odeszła.
Magnolie to prawdziwe piękności, ogrodowe arystokratki. Ich wspaniałe, olbrzymie, przyjemnie pachnące kwiaty budzą zachwyt każdego. Większość z nich ma pastelowy odcień różu, czasami przechodzący do purpury, ale są również białe, kremowe, a ostatnio pojawiły się także kwitnące na delikatny żółty kolor. Ich budowa jest bardzo prymitywna. Nie ma w nich podziału na płatki korony i działki kielicha, a zapylają je chrząszcze, ponieważ w czasach, kiedy magnolie pojawiły się na Ziemi, pszczół jeszcze nie było! Co ciekawe, kwiaty magnolii nie mają nektaru, a jedynie słodką, nektaropodobną wydzielinę. Skąd do nas przywędrowały, czy dobrze znoszą nasze srogie zimy?
Prastare rośliny
To jedne z pierwszych roślin kwiatowych na Ziemi. Ich skamieniałości znaleziono w skałach trzeciorzędowych sprzed 36-58 milionów lat, a więc sprzed epoki lodowcowej! Ogromne lasy magnolii, a także tulipanowców, ambrowców i miłorzębów okrążały wówczas cały rejon Arktyki. Niestety, zlodowacenia, które później nastąpiły, zniszczyły je prawie całkowicie. Lasy te ocalały tylko na wschodzie Ameryki Północnej, w Chinach, Japonii i Korei, i właśnie tam znajdują się skupiska niemal wszystkich istniejących 120-128 gatunków magnolii. Ludzie szybko docenili ich piękno. W Chinach i Japonii magnolie zdobiły ogrody władców. Ich uprawa w tych krajach ma tradycję sięgającą aż 2 500 lat. Do Europy przywędrowały w XVIII w, natomiast do Polski sto lat temu.
Rośliny różnorodne
To rośliny bardzo zróżnicowane. Niektóre z nich to duże parkowe drzewa, jak np. magnolia japońska (Magnolia kobus) czy magnolia drzewiasta (M. acuminata), które u nas dorastają nawet do 15-20 m. Z kolei inne to niewysokie krzewy, idealne do małych ogrodów jak np. magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata). Niektóre magnolie mogą być równie uprawiane jako rośliny kubłowe.
Miejsce dla VIP-a
Ze względu na ładny, regularny pokrój oraz przepiękne kwiaty, magnolie warto sadzić w miejscach reprezentacyjnych, np. przy wejściu do domu, w przedogródku, w pobliżu tarasu lub okien salonu, natomiast w grupie innych roślin – te ogrodowe arystokratki zawsze powinny gościć na pierwszym planie. Wspaniale prezentują się także na brzegu oczka wodnego czy stawu (ale nie na terenie podmokłym!). Odmiany o ciemnych kwiatach bardzo ładnie prezentują się na tle jasnych roślin iglastych np. o złotych igłach lub na tle jasnych elewacji.
Wymagania
Magnolie najlepiej rosną w miejscach osłoniętych od wiatru, na stanowisku słonecznym lub półcienistym. Młode są wrażliwe na mróz. Starsze okazy są bardziej wytrzymałe, jednak silne mrozy nie służą im, a kwietniowe przymrozki mogą przemrozić delikatne kwiaty.
Większość gatunków preferuje żyzne, przepuszczalne, lekko kwaśne, gleby. Magnolie mają grube, słabo rozgałęzione i bardzo kruche korzenie, które najmocniej rozrośnięte są tuż pod powierzchnią ziemi, dlatego przed posadzeniem rośliny należy bardzo starannie wybrać miejsce. Późniejsze przesadzanie mogłoby bardzo zaszkodzić roślinie, a wręcz zniszczyć ją. Stąd w szkółkach magnolie uprawiane są w pojemnikach, a nie bezpośrednio w gruncie. Z tej przyczyny również nie powinno się przekopywać ziemi wokół pnia magnolii i nie udeptywać zbyt mocno gleby podczas jej sadzenia.
Pielęgnacja
Ze względu na ładny, regularny kształt rośliny, magnolii nie przycinamy. Od marca do połowy lipca co 2-3 tygodnie nawozimy je nawozami wieloskładnikowymi. Latem, gdy jest sucho i gorąco podlewamy, natomiast na zimę podłoże pod drzewkami należy okryć ok. 20 cm. warstwą kory. Naziemne części młodych roślin (przynajmniej przez pierwszych kilka zim) trzeba otulać włókniną, jutą lub chochołem ze słomy.
Tekst M. Cwikła, zdjęcia M. Ćwikła, serwis prasowy Leroy Merlin