Płomyki
Choć wyglądają na rodzime byliny, które od dawna goszczą w wiejskich ogródkach, pochodzą z Ameryki Północnej. Płomyki wiechowate, które kwitną latem, to bardzo ładne, wysokie (50-150 cm) byliny. Kwitną obficie i są dostępne w wielu kolorach. Mają delikatnie pachnące kwiaty.
Lubią stanowisko nasłonecznione, raczej chłodne i osłonięte od wiatru. Gleba powinna być średnio wilgotna do wilgotnej, ale dobrze zdrenowana, żyzna i próchniczna. Nie lubią ubogiej, szybko wysychającej ziemi. Należy je regularnie podlewać, aby gleba była stale średnio wilgotna. Nie lubią jednak zalewania. Przekwitłe pędy należy dość krótko przycinać, by pobudzić roślinę do kontynuowania kwitnienia. Dzięki temu zabiegowi, płomyki mogą kwitnąć do września.
Niestety płomyki są dość często porażane przez mączniaka prawdziwego i atakowane przez niszczyka zjadliwego. Porażone rośliny najlepiej szybko wyrwać i zniszczyć, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby lub szkodnika. Przyczyną atakowania tych kwiatów przez mączniaka i niszczyka może być zbyt gęsty rozstaw płomyków na rabacie, niedobór wody i składników pokarmowych. Dlatego nie należy sadzić ich zbyt gęsto, ani obok gatunków wysokich, a także wzdłuż murów.
Najpiękniej wyglądają w dużych grupach łączących różne odmiany o zharmonizowanych barwach. Ładnie wyglądają także w zestawieniu z trawami (np. Pennisetum), złocieniami, krwawnikami kichawcami, ostróżkami, pysznogłówkami czy przetacznikami długolistnymi.
fot. M. Ćwikła
